بویینگ چطور قدرتمندترین موشک برای ارسال بشر به اعماق فضا را می سازد؟ - وبلاگ غزل

به گزارش وبلاگ غزل، موشک SLS زمانی که برای پرتاب همراه با خدمه برنامه آرتمیس ناسا آماده گردد، ارتفاعی بیشتر از مجسمه آزادی نیویورک خواهد داشت.

به گزارش وبلاگ غزل به نقل از دیجیاتو، وقتی ناسا نخستین زن و همینطور مرد بعدی را به ماه بفرستد، این فضانوردان نه تنها نخستین انسان هایی خواهند بود که بعد از ماموریت آپولو 17 در سال 1972 پا بر این قمر می گذارند، بلکه سوار بزرگ ترین و قدرتمندترین موشک در تاریخچه ناسا نیز خواهند بود: موشک Space Launch System که توسط بویینگ ساخته می شوند.

موشک SLS زمانی که برای پرتاب همراه با خدمه برنامه آرتمیس ناسا آماده گردد، ارتفاعی بیشتر از مجسمه آزادی نیویورک خواهد داشت. و با انرژی رانشی حدودا معادل 4 میلیون کیلوگرم، این موشک برای ارسال محموله ای بالغ بر 38 تن به ماه به اندازه کافی قدرتمند خواهد بود.

به گفته مت دوگن، مدیر ماموریت و مدیر عملیات در بویینگ، موشک Space Launch System قرار است یک تکنولوژی کلیدی باشد که به نوع بشر اجازه خواهد داد تا مسافت هایی بیشتر را برای مدت زمانی طولانی تر در فضا بپیماید.

دوگن در جریان یک مصاحبه با خبرگزاری CNET می گوید که: همینطور که بیشتر و بیشتر در فضا پیش می رویم، علت احتیاجمان به موشک های بزرگ تر و بزرگ تر اینست که بتوانیم چیزهای بیشتری را با خودمان در این سفرها حمل کنیم. آنچه شما برای یک سفر یک روزه با خود حمل می کنید با آنچه برای یک سفر یک ماهه حمل می کنید تفاوت دارد. اینجاست که SLS وارد میدان می گردد. این موشک می تواند محموله هایی واقعا حجیم را حمل کند... و شامل تمام چیزهایی که انسان ها برای زنده ماندن و کار کردن در اعماق فضا احتیاج دارند می گردد.

امکان حمل محموله های بزرگ نه تنها برای خدمه ماموریت ماه حیاتی است، بلکه برای ماموریت های آینده مریخ نیز اهمیت فراوان دارد. برخلاف موشک های قبلی که برای ماموریت های ناسا توسعه یافتند، SLS می تواند محموله های کامل و از پیش اسمبل شده را با خود به اعماق فضا ببرد و بنابراین بسیاری از تجهیزات مورد احتیاج در مریخ، درست در لحظه قدم گذاشتن انسان روی سیاره سرخ قابل استفاده خواهند بود.

اگرچه تیم توسعه SLS شامل کهنه کارانی می گردد که پیشتر در برنامه فضایی شاتل و همینطور در ساخت ایستگاه بین المللی فضایی مشارکت داشته اند، خیلی چیزها تغییر نموده و فرایند ساخت فضاپیما دیگر مثل نخستین فضاپیماها نیست.

دوگن شرح می دهد: کاری که ما انجام می دهیم هیچوقت به این شکل انجام نشده است. ما داریم از بهترین و مدرن ترین روینمودهای مهندسی که امروز یافت می شوند استفاده می کنیم. و به نظرم این مزیتی است که ما نسبت به افرادی داریم که -البته به شکلی موفقیت آمیز- موشک Saturn V را طراحی کردند. Saturn V موشکی بود که مردم آن را روی کاغذ طراحی می کردند، به محاسبه دستی می پرداختند و قطعات نیز با دست فراوری می شدند.

ما امروز می توانیم محاسبات و تحلیل هایی که در طول چند سال و در جریان یک برنامه کامل به دست می آمدند را در تنها یک روز به انجام برسانیم. و به یاری فرایند فراوری کامپیوتری، می توانیم قطعاتی بسیار دقیق بسازیم که به معنای واقعی کلمه دقیقا به همان شکلی که باید باشند از آب در می آیند. این سطح از دقت حتی راجع به کوچک ترین قطعات موشک نیز مصداق دارد. دوگن می گوید تک تک قطعات موشک، از بزرگ ترین ماژول ها گرفته تا کوچک ترین پیچ ها، به صورت مداوم در فرایند فراوری پایش می شوند.

او ادامه می دهد: ما می دانیم هر قطعه دقیقا کجا بوده و چه کسی آن را لمس نموده است. و ما تاریخچه قطعه را نیز می دانیم، درست از زمانی که یک تکه فلز استخراج شده از معدن بوده است. با چنین سطحی از توجه به جزییات است که می توانیم از امنیت تمام قطعات اطمینان کامل حاصل کنیم.

علی رغم پاندمی کنونی که گریبان گیر تمام دنیا شده، دوگن می گوید که برنامه های بویینگ و ناسا برای پرتاب SLS به فضا دچار هیچ تغییری نشده است. تیم های بویینگ و سازمان فضایی آمریکا اکنون برای چیزی آماده می شوند که تست Hot Fire نام دارد، یعنی تستی که در آن، چهار موتور RS-25 موجود در موشک برای مدت زمانی مشابه به پرتاب واقعی، روشن می شوند.

سپس با گذشت یک دهه از زمانی که فرایند توسعه شروع شد، SLS برای ماموریت آرتمیس 1 در سال 2021 آماده خواهد بود. و وقتی این ماموریت نیز با موفقیت عملی گردد، نوبت به مریخ می رسد تا چالش بزرگ بعدی را برای نوع بشر به وجود آورد.