پوست خشک و کم آب چه تفاوتی با یکدیگر دارند؟

بین پوست خشک و پوست کم آب یا دهیدراته تفاوت هایی وجود دارد و آگاهی از این که چه چیزی آن ها را از هم متمایز می نماید می تواند به رسیدگی بهتر به شرایط پوست یاری کند.

به گزارش خبرنگاران، عصر ایران به نقل از مدیکال دیلی نوشت: در نگاه نخست، خشک و کم آب دو واژه برای تعریف چیزی مشابه به نظر می رسند. اما زمانی که موضوع مراقبت از پوست مطرح است، پوست خشک و پوست کم آب شرایطی متفاوت با دلایل زمینه ای متفاوت هستند.

پوست خشک و کم آب هریک موجب بروز علائم مختلفی می شوند، از این رو به روش های درمان متفاوتی نیز احتیاج دارند. یک فرد عادی برای تشخیص این دو شرایط دچار سردرگمی می گردد. برای جلوگیری از سردرگمی افراد در ادامه مقایسه ای بین این دو شرایط صورت گرفته است.

• پوست خشک

پوست خشک بیشتر یک نوع پوست است تا این که یک شرایط یا بیماری پوستی باشد و هر فردی با آن روبرو نیست. از ویژگی های پوست خشک می توان به لایه خارجی سفت و زبر پوست و ظاهر پوسته پوسته به دلیل کمبود محتوای چربی اشاره نمود. زمانی که چربی طبیعی پوست که به نام سبوم شناخته می گردد به میزان کافی وجود ندارد، پوست شادابی و درخشش خود را از دست می دهد.

این که دارای پوست خشک باشید الزاما به معنای دارا بودن پوست کم آب نیست. پوست های چرب و ترکیبی نیز می توانند دچار کم آبی شوند.

پوست خشک بین افراد مسن بسیار شایع است، زیرا این اندام دیگر به میزان کافی چربی فراوری نمی نماید تا رطوبت خود را حفظ کند.

در موارد دیگر، خشکی پوست می تواند نشانه ای از شرایطی جدی تر مانند اگزما و سوریازیس باشد. افراد مبتلا به اگزما معمولا دارای پوستی خشک هستند که ظاهری پوسته پوسته دارد.

• پوست کم آب

در مقابل، پوست کم آب یا دهیدراته به دلیل کمبود آب در پوست تعریف می گردد. از این رو، پوست کم آب بیشتر یک شرایط پوستی است و یک نوع پوست محسوب نمی گردد. همانند پوست خشک به سادگی می توان به این شرایط نیز رسیدگی کرد.

از نظر ظاهر، پوست کم آب کدر و فاقد درخشندگی به نظر می رسد و برای افرادی با پوست تیره تر ممکن است ظاهری خاکستر مانند داشته باشد. پوست کم آب سفت و زمخت احساس می گردد و می تواند خطوط و نشانه های پیری مانند چین و چروک های عمیق را هرچه بهتر نمایان سازد. کم آبی پوست می تواند برای هر فردی رخ دهد و به یک گروه سنی خاص محدود نمی گردد.

• دلایل کم آبی پوست

- خورشید :اشعه فرابنفش خورشید یکی از مواردی است که باید برای پیشگیری از کم آبی پوست مدنظر قرار داد. خورشید می تواند موجب کم آبی پوست گردد. پرتوهای UVA عامل اصلی تاثیرگذار بر پوست است که می تواند فرایند پیری را تسریع کند، میزان اکسیدان ها در پوست را افزایش دهد، آن را کم آب کند و میزان رادیکال های آزاد را در سلول ها که به پوست آسیب می رساند، افزایش دهد.

آب سخت، حمام داغ: آب سخت حاوی سنگ آهک است که می تواند به کاهش میزان آب موجود در پوست منجر گردد. استحمام با آب داغ نیز یکی دیگر از مواردی است که می تواند به کم آبی پوست منجر گردد.

- افزایش سن: با افزایش سن، حفظ سطوح رطوبت در پوست نیز دشوارتر می گردد. افزایش سن بدن را کم آب تر می نماید و پوست نیز از این شرایط مستثنی نیست. تغییرات ساختاری مرتبط با فرایند پیری نیز موجب کم آبی بیشتر می شوند. زمانی که پوست کم آبی را تجربه می نماید، ظاهری پیرتر نیز به خود می گیرد.

گرمایش و تهویه مطبوع: گرمایش و تهویه مطبوع می توانند به ایجاد دمای مناسب طی آب وهوای سرد یا گرم یاری نمایند، اما روبروه بلندمدت می تواند تاثیر منفی بر پوست داشته باشد و موجب کم آبی آن گردد.

درمان

برای پوست خشک، درمان می تواند به سادگی استفاده از محصولات حاوی روغن و مرطوب نماینده باشد که در غیاب یا کمبود چربی طبیعی پوست به بهبود شرایط آن یاری می نمایند.

برای پوست کم آب، کارشناسان محصولاتی حاوی مواد جاذب رطوبت مانند آن هایی را که دارای اسید هیالورونیک یا گلیسیرین هستند توصیه می نمایند، زیرا به آبرسانی سلول های پوست یاری می نمایند.

نوشیدن آب فراوان یکی دیگر از اقداماتی است که باید مد نظر قرار بگیرد.

از دیگر مواردی که می تواند به شادابی و درخشش پوست یاری نموده و از کم آبی آن پیشگیری کند می توان به مصرف یک رژیم غذایی سالم، استفاده از محصولات ضد آفتاب، پرهیز از الکل و پرهیز از سیگار اشاره نمود.

منبع: همشهری آنلاین